بررسی رابطه هوش معنوی و فرسـودگی شغـلی کارکـنان بیـمارستان امام رضا (ع) مشهد

زمینه و هدف: کارکنان شاغل در بیمارستان ها و مراکز درمانی همواره در معرض مواجهه با شرایط پر استرس کاری هستند که سلامت جسمی ،روانی واجتماعی آنان را تهدید نموده و منجر به کاهش بهره وری سازمانی وایجاد هزینه های گزافی برای افراد، سازمان ها و کلّ جامعه می گردد. از آن جا که هوش معنوی در بالا بردن ظرفیّت تحمّل و مقابله با فشارها ی گوناگون، نقش مهمی ایفا می نماید؛ هدف از این مطالعه تعیین رابطه هوش معنوی و فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد بود. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1392برروی 246 نفر از کارکنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. نمونه ها به صورت نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. دادهها به صورت پیمایشی با استفاده از پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس.نسخه16 و آزمون های آماری تی-تست،آنوا و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. میزان خطای قابل قبول مطالعه نیز 5 درصد در نظر گرفته شد. یافتهها: میزان هوش معنوی در کارکنان بیمارستان متوسّط به بالا و میزان فرسودگی شغلی در حدّ متوسّط بود. همچنین بین هوش معنوی و فرسودگی شغلی کارکنان شاغل در بیمارستان امام رضا (ع) ارتباط منفی و معناداری وجود داشت(001/0 P≤) و 239/0r=-). نتیجه گیری: اتخاذ تدابیری جهت شناخت و بهبود مؤلّفه های هوش معنوی در افراد شاغل در سازمان ها از طریق اتخاذ یک سیستم آموزشی و فراهم نمودن زمینه های رشد هوش معنوی در کارکنان توسّط مدیران و سرپرستان سازمان توصیه می گردد.